De American Eagle slijpkosten calculator

Tandartsen moeten tegenwoordig niet alleen klinisch uitstekend presteren. Ze runnen ook kleine, en soms zelfs grotere praktijken. Bedrijfseconomische vaardigheden zijn dan ook meer dan ooit vereist.

De ontwikkeling van het praktijklandschap, de toenemende digitalisering en de stijgende concurrentiedruk vereisen steeds vaker dat er bedrijfsgericht wordt gedacht en gehandeld. Dit is echter nog niet in alle praktijkgebieden het geval. Hoewel er op het gebied van facturering en inkoop van materiaal al veel is geoptimaliseerd, is er bij de klinische processen vaak nog verbeteringsruimte.

Hoe beter de interne processen, des te efficiënter en effectiever de praktijk. En vooral in de profylaxe zijn er vaak nog onontdekte mogelijkheden om te optimaliseren. Alle processen moeten in vraag worden gesteld, de klinische normen moeten worden herzien en behandelingen moeten zorgvuldig worden gedocumenteerd.

Dit resulteert vaak in tijd- en dus kostenbesparingsmogelijkheden, die voornamelijk kunnen worden besteed om patiënten te informeren en tevreden te stellen. De aanbevelingspercentages van de praktijk kunnen zo vaak aanzienlijk worden verhoogd.

Naast de juiste klinische toepassing speelt hier de keuze van het materiaal van de instrumenten en daardoor de ergonomie ervan een zeer belangrijke rol. Om optimale resultaten te kunnen voorleggen en het de patiënt comfortabel te maken, moeten standaardscalers en -curetten regelmatig worden geslepen. Correct slijpen is echter een kunst en het personeel in de praktijk moet dienovereenkomstig opgeleid zijn.

In veel praktijken ontbreekt het hiervoor aan tijd, aangezien de profylaxesessie zelf heel goed wordt gepland en men natuurlijk zoveel mogelijk tijd met de patiënt wil doorbrengen. Aan de “niet-productieve” extra tijd voor het beheer en het slijpen van de instrumenten wordt vaak niet veel aandacht besteed. Maar deze vermeende besparing wreekt zich uiteindelijk op middellange en lange termijn. Een degelijke organisatie van de tandheelkundige instrumenten in instrumentencassettes is een eerste stap: hierdoor wordt de voorbereidingstijd korter en de levensduur van de instrumenten verlengd.

Via een kleurcodering van de instrumenten kan bovendien ook tijd worden bespaard tijdens de behandeling, want hierdoor wordt vrijwel nooit naar het verkeerde instrument gegrepen.

Zo komen we bij de grootste kost bij tandsteeninstrumenten: onvoldoende, onregelmatig of verkeerd slijpen. Patiënten ervaren het als bijzonder onaangenaam wanneer er met stompe instrumenten wordt gewerkt, terwijl de gebruikers de ontbrekende scherpte moeten compenseren door meer kracht uit te oefenen. 65% van de geregistreerde mondhygiënisten heeft ooit al last gehad van carpaletunnelsyndroom [2]. Een schrikbarend hoog aantal, dat niet alleen een carrière in de mondhygiëne/profylaxe in vraag stelt, maar de eigenaar van de praktijk ook voor kosten stelt door uitval van personeel.

[2] SIMMER-BECK, MELANIE RDH, MS. “Via beoordeling en observatie slechte lichaamshoudingen aan de behandelingsstoel identificeren en zich voornemen om de nodige correcties te doen, zijn twee feiten die van cruciaal belang kunnen zijn voor een gezonde carrière als mondhygiënist.” Dimensions of Dental Hygiene, mei 2005.

In een optimale situatie wordt van bij de start tijd voorzien voor het slijpen en wetten van de tandheelkundige instrumenten, zodat de kosten meteen duidelijk zijn. Daartoe hebben we twee slijpkostencalculators ontwikkeld, waarmee het mogelijke besparingspotentieel bij gebruik van American Eagle XP-instrumenten gedifferentieerd kan worden berekend. Deze instrumenten moeten gedurende hun hele levensduur niet worden bijgeslepen.

In veel gevallen loont de overstap zich al na ongeveer een maand met een besparingspotentieel van enkele duizenden euro’s. Dit laat zich vooral voelen door de tijdwinst, die voor extra patiëntafspraken kan worden gebruikt.

Veel grotere tandartspraktijken en kliniekketens hebben deze verbanden al vanuit bedrijfseconomisch oogpunt geanalyseerd, maar ook in kleinere tandartspraktijken zijn er mogelijkheden om te optimaliseren.

Naast de zuivere loonkost moet ook met de zogenaamde opportuniteitskosten rekening worden gehouden om tot een bedrijfseconomisch veelzeggend resultaat te komen. Daardoor kunnen extra patiënten worden behandeld of kan de vrijgekomen tijd voor extra patiëntafspraken worden gebruikt.

Naast deze aantoonbare kosten zijn er ook nog andere voordelen en factoren die niet in de berekening aan bod komen en niet in geld kunnen worden gewaardeerd. Slijpen is niet langer nodig, wat de meeste praktijkmedewerkers toch als een vervelende taak zien, en hun tevredenheid neemt toe. Zoals hierboven vermeld, kan met scherpe instrumenten ook veel ergonomischer worden gewerkt.